Regulamin Nagrody Literackiej Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie
Nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie ustanowił Zarząd w 1951 roku. Jej początki przypomina pierwszy tom Pamiętnika Literackiego z 1976r.:
Jury powoływane przez Zarząd Związku przyznaje żyjącym pisarzom emigracyjnym nagrody różnego rodzaju, fundowane przez instytucje, organizacje i poszczególne osoby. Z biegiem lat regulaminy nagród ulegały zmianom, często były to wyróżnienia specjalne dzięki fundatorom, którzy chcieli wskazać na pewien rodzaj pisarskiej twórczości. Wielokrotnie nagrody były dzielone, wahała się także ich wysokość, mając powolną tendencję zwyżkową”.
W 2008 roku ZPPnO powrócił do dawnej tradycji przyznawania dwóch laurów pisarskich: głównej nagrody literackiej i nagrody za najlepszą książkę roku.
I. Nagroda Literacka ZPPnO przyznawana jest w dwóch kategoriach:
a. nagroda główna za całokształt twórczości dla pisarza polskiego na stałe mieszkającego poza granicami Polski;
b. za popularyzowanie literatury polskiej przez pisarza polskiego w kraju jego osiedlenia;
II. Nagroda Włady Majewskiej za najlepszą książkę roku (poprzedni rok wydawniczy) przyznawana jest w dwóch kategoriach:
a. za najlepszą książkę napisaną w języku polskim przez pisarza na stałe mieszkającego poza Polską;
b. za opracowanie naukowo-badawcze dotyczące literatury emigracyjnej bez względu na miejsce zamieszkania autora;
Główna Nagroda Literacka ZPPnO fundowana jest przez organizacje i osoby prywatne, jej wysokość waha się od Ł500 do Ł1 000, natomiast Nagroda Literacka za książkę roku pochodzi z darowizny Włady Majewskiej i obecnie wynosi 800 funtów.
Jury, któremu przewodniczy prezes Związku Pisarzy, obraduje w warunkach przez siebie ustalonych, przesyła swój werdykt wraz z uzasadnieniem Zarządowi do 15 września każdego roku. Komunikat o nagrodach sporządza Komisja Jurorów, a przekazuje do prasy krajowej i polonijnej (po uzgodnieniu z Jurorami) Zarząd ZPPnO.
