Ur. 28 czerwca 1936 roku w Poznaniu. Matka, Leokadia z Lewandowskich, zmarła w 1938 r. Rodzina została wysiedlona z Poznania i wojnę spędziła w Warszawie. Ojciec, Julian Jagielski, zginął podczas powstania warszawskiego. Pod koniec wojny znalazł się w sierocińcu RGO w Zalesiu Górnym, gdzie spędził kilka miesięcy. W grudniu 1944 r. sierociniec został ewakuowany do Zakopanego. Po wojnie znalazł się u wujostwa Elżbiety i Alojza Szkodowskich, którzy przenieśli się z Warszawy do Gdynii-Orłowo. Po maturze rozpoczął studia na Wydział Inżynierii Lądowej w Politechnice Poznańskiej. Ożenił się z Magdaleną Starką, pochodzącą z rodziny węgierskiej. Stąd przyszłe zainteresowania pisarza kulturą i historią Węgier. Pracował przez wiele lat w Polskich Liniach Oceanicznych w Szczecinie, gdzie mieszkała rodzina żony. Przewodniczący Komitetu Strajkowego w PLO, w oddziale szczecińskim podczas strajku w 1980 r., członek Prezydium Międzyzakładowej Komisji Robotniczej Pomorza Zachodniego. Jako delegat Pomorza Zachodniego bierze udział w I Zjeździe NSZZ „Solidarność” w Gdańsku- Oliwie. Aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa po wprowadzeniu stanu wojennego. W 1983 roku wraz z żoną synami wyemigrował do Berlina Zachodniego. Po przejściu na emeryturę, wrócił do Polski i zamieszkał w Szczecinie wraz z drugą żoną (Magdalena Jagielska zmarła w 1995 r.). Jest autorem następujących książek: Za burtą legendy na temat „Solidarności” Pomorza Zachodniego, Karczma Pod Krzywym Ryjem, Saga Siedmiogrodzka, Węgierska wiosna.
