gru 5, 2020
KBBZ wielkim smutkiem informujemy, że 17 listopada 2020 zmarł w Warszawie po krótkiej chorobie
ANDRZEJ KRZECZUNOWICZ
dziennikarz, dyplomata, pisarz, wieloletni prezes Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie i redaktor naczelny „Pamiętnika Literackiego”
Cześć Jego pamięci!
Ur. 20 listopada 1930 r. we Lwowie w rodzinie ormiańskiej. Jego ojcem był Kornel, doktor prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza, historyk i pisarz wojskowości.
Do szkół średnich uczęszczał we Francji i Wielkiej Brytanii. Tytuł magistra historii zdobył na szkockim Uniwersytecie St. Andrews w 1952 r. Studiował również nauki polityczne w Strasburgu. W dwa lata po powstaniu w Monachium Sekcji Polskiej Radia Wolna Europa związał się zawodowo z tą rozgłośnią. Przez ostatnie 8 lat pełnił obowiązki zastępcy dyrektora Rozłośni RWE, po czym w latach 1989-1992 kierował Biblioteką Polską i Muzeum im. Adama Mickiewicza w Paryżu. W 1992 został mianowany ambasadorem RP w Belgii i Luksemburgu oraz Stałym Przedstawicielem RP przy NATO i Unii Zachodnioeuropejskiej w randze ambasadora. Pełnił te funkcje do 1997. Członek rządowego zespołu negocjacyjnego w sprawie akcesji Polski do NATO. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Oksfordzie.
Przez szereg lat współpracował z amerykańskim tygodnikiem „Time”. Publikował artykuły w paryskiej „Kulturze”, w londyńskim „Dzienniku Polskim i Dzienniku żołnierza”, w nowojorskim „Nowym Dzienniku” i w wielu krajowych pismach. W 2010 został redaktorem naczelnym londyńskiego „Pamiętnika Literackiego” (do 2017). Przez wiele lat prowadził cykle wykładów na krajowych uniwersytetach (Uniwersytet Opolski), był profesorem Polskiego Uniwerystetu na Obczyźnie PUNO.
Jest autorem kilku publikacji książkowych, m.in.: Krok po kroku – polska droga do NATO (Znak, Kraków 1999), Zapobieganie kryzysom i rozwiązaniom konfliktów (Educator, Częstochowa 2006), Geopolityka i geostrategia (Educator, Częstochowa 2007). W 2014 nakładem Wydawnictwa DiG ukazały się jego wspomnienia z dzieciństwa pt. Bołszowce. Tę książkę również opracował i przetłumaczył dla czytelnika anglojęzycznego.
Należał do licznych stowarzyszeń, m. in.: Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu, Rady Głównej Uniwersytetu St. Andrews, Polskiego Związku Kawalerów Maltańskich; w latach 2010-2017 był prezesem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, członkiem bądź powiernikiem kilku innych emigracyjnych organizacji w Londynie.
W ostatnich latach otrzymał odznaczenia: Komandorię Orderu Odrodzenia Polski, Wielki Krzyż Zasługi Luksemburga z Gwiazdą, belgijski Order Leopolda Drugiego z Gwiazdą, Krzyż Maltański.
W październiku 2017 przeniósł się do Warszawy, aby być bliżej rodziny jedynego syna, Pawła. Po powrocie do kraju związał się z dwoma środowiskami: Ormian polskich i konferencji byłych ambasadorów.
Zmarł w Warszawie 17 listopada 2020 po krótkiej chorobie.
