Janusz Krasiński (5 07 1928 r. ? 14. 10.2012).
W dniu 14 października zmarł w Warszawie Janusz Krasiński. Prozaik, dramatopisarz, reportażysta, autor słuchowisk radiowych i adaptacji teatralnych
W okresie okupacji żołnierz Szarych Szeregów i Armii Krajowej. W czasie Powstania Warszawskiego został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, a następnie znalazł się w obozie w Dachau (1944-45). Do 1947 r. przebywał w amerykańskiej strefie okupacyjnej w Niemczech i w kompaniach wartowniczych w Mannheim). Po powrocie do Polski oskarżony o działalność szpiegowską na rzecz Amerykanów, skazany na 15 lat więzienia. Zwolniony w 1956 r. w ramach amnestii, został uniewinniony w 1998 r. przez Sąd Najwyższy Izbę Wojskową.
Debiutował jako poeta w tygodniku „Po prostu”. W latach 1960-66 był reporterem i redaktorem w Redakcji Słuchowisk Teatru Polskiego Radia, w latach 1963-75 pracował w redakcji tygodnika ?Kultura”, a w latach 1975-84 miesięcznika ?Dialog”. Autor wielu powieści: m.in. ?Haracz szarego dnia” (1958) ?Wózek” (1966), ?Syn Wallenroda” (1980), oraz cyklu powieściowego: ?Na stracenie” (1992), ?Twarzą do ściany” (1996) i ?Niemoc” (1999). Pisał także dramaty m.in. ?Czapa” (1973), ?Śniadanie u Desdemony” (1976), ?Kochankowie z klasztoru Valdemosa” (1980).
Laureat prestiżowych nagród literackich, m. in. Wł. Reymonta, Polskiego PEN-Clubu oraz nagród zagranicznych. Członek wielu stowarzyszeń twórczych, m.in. Związku Literatów Polskich, Polskiego PEN Clubu. W latach 2005-08 r. prezes Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, od 2008 r. prezes honorowy SPP.
Tagged with: Janusz Krasiński, Związek Literatów Polskich
