Zmarł Jerzy Tuszewski

Dziennikarz, dokumentalista, dramaturg, reżyser radiowy i teatralny, realizator filmów dokumentalnych, krytyk muzyczny i filmowy (pisywał m.in. w tygodniku „Po Prostu”). Zajmował się również teorią mediów.

W 1955 r. rozpoczął współpracę z Polskim Radiem, a od 1965 aż do przejścia na emeryturę był jego pracownikiem etowym. Od 1976 współpracował z licznymi rozgłośniami zagranicznymi (Londyn, Berlin, Bruksela, Budapeszt, Helsinki, Kolonia, Paryż, Praga, Rzym, Saarbücken, Sidney i in.). Przez kilkanaście lat w Programie 2 Polskiego Radia prowadził Studio Form Dokumentalnych. W latach 1989-1994 był inicjatorem i szefem artystyczno-programowym trzech sesji Międzynarodowego Forum Sztuki Radiowej MACROPHON, które odbywały się pod patronatem Europejskiej Unii Nadawców ? EBU.

Jerzy Tuszewski był laureatem licznych nagród m.in. Niemieckiej Akademii Sztuk DADK we Frankfurcie nad Menem (1983), Kriegsblinden Hörspiel?Preis (1990) za utwór radiowy „Messe für Massen?1989. Hommage dla narodów Europy Środkowej i Wschodniej?, Złotego Mikrofonu ? nagrody Polskiego Radia (1993). Otrzymał też złotą odznakę honorową Polskiego Radia (1997) oraz odznaczenie honorowe Stowarzyszenia Autorów ZAIKS (1998). Był również członkiem i założycielem Międzynarodowej Grupy Ars Acustica przy EBU w Genewie, jak też członkiem Zarządu Atelier de Création Sonore et Radiophonique przy frankofońskim Stowarzyszeniu Autorów Dramatycznych ? SACD w Brukseli.

Kilkakrotnie uczestniczył w jury Międzynarodowych Konkursów Sztuki Radiowej i TV Prix Futura, a następnie Prix Europa w Berlinie. Brał także udział w kilku międzynarodowych sesjach Letniego Uniwersytetu Radiowego Phonurgia Nova w Arles i Uniwersytetu Bretanii w Rennes we Francji.

Jego liczne artykuły z zakresu teorii i praktyki radiowej ukazywały się m. in. na łamach ?Życia Literackiego?, ?Odry?, ?Ruchu Muzycznego?, ?Zeszytów Prasoznawczych?, a w tygodniku ?Radio i Telewizja? miał stały cykl felietonów ?Porozmawiajmy o sztuce słuchowej?.
Publikacje książkowe: Paradoks o słowie i dźwięku. Rozważania o sztuce radiowej (2001), Moja mała mistyfikacja (2003), Armand Hubert Brutus Trzy oblicza agenta (2005), Jean Bol odkrywa karty (2008).

Był członkiem redakcji ?Pamiętnika Literackiego? ZPPnO.