Poeta, prozaik, krytyk literacki, publicysta, wydawca, prezes Polskiego Funduszu Wydawniczego w Kanadzie, jeden z członków- założycieli i wiceprezes (od 2009 r.), działającej w Toronto w latach 1988-2015 Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich.
Urodził się 20 maja 1943 r. w Dobromierzu (woj. świętokrzyskie). Socjolog, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 1967-1978 pracował w przemyśle hutniczym, m.in. jako rzecznik prasowy Zjednoczenia Hutnictwa, Żelaza i Stali.
W latach 70. uczestniczył w działalności Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy jako wiceprzewodniczący ośrodka katowickiego, później jako wiceprzewodniczący i przewodniczący Rady Krajowej tej organizacji. W 1973 wystąpił w filmowej psychodramie Pawła Kędzierskiego i Marcela Łozińskiego „Happy End”, ukazującej stadne mechanizmy i agresję grupy wobec niezależnie myślącej jednostki. Trzy lata później został odtwórcą jednej z głównych ról w głośnym filmie Marcela Łozińskiego „Jak żyć”, który obnażał mechanizmy zniewolenia w PRL.
W latach 1978-1979 zajmował się publicystyką w Redakcji Widowisk Teatralnych i Publicystyki Kulturalnej Telewizji Polskiej w Katowicach. W latach 1979-1981 był zastępcą Kierownika Redakcji Literackiej Polskiego Radia w Katowicach. W roku 1980 objął funkcję kierownika literackiego Zespołu Filmowego „Silesia”. W latach 1980-1981 współredagował „Tygodnik Katowicki” – pismo NSZZ „Solidarność” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Tygodnik zajmował się bieżącymi wydarzeniami w kraju i zagranicą ale nie brakowało tam też miejsca na artykuły historyczne, wywiady z czołowymi działaczami „Solidarności” oraz na poezję. Z chwilą wprowadzenia stanu wojennego został internowany. Później usunięto go z pracy.
Wyjechał z Polski i od 1983 r. mieszka w Kanadzie, gdzie kontynuuje działalność dziennikarską i literacką. Był redaktorem wydawanego w Edmonton kwartalnika Kongresu Polonii Kanadyjskiej Okręgu Alberta – „Dialogi” oraz tygodnika Związku Narodowego Polskiego w Kanadzie „Głos Polski – Gazeta Polska” (a w latach 1984-1988 redaktorem naczelnym). W Polsce publikował m. in. na łamach „Poezji”, „Odry”, „Współczesności”, „Nowego Wyrazu”, „Faktów”, „Tygodnika Kulturalnego”, „Regionów”, „Studenta”, „Nowych Książek”, „Opola” oraz „Poglądów”. Po 1989 roku nawiązał współpracę m.in. z „Akcentem”, „Frazą”, „Migotaniami”, „Świętokrzyskim Kwartalnikiem Literackim” i „Twórczością”. Jego teksty ukazywały się też na łamach londyńskiego „Tygodnia Polskiego” i „Pulsu”, wydawanych w Nowym Jorku pism „Przegląd Polski” i „Slavic and East European Performance”, a także w „Books in Canada”. Ponadto teksty krytyczno-literackie, recenzje, rozmowy z twórcami, wiersze oraz felietony publikowane były w polskojęzycznych pismach wydawanych w Toronto.
Edward Zyman jest autorem licznych tomików poezji: „Dialogi pierwsze” (1971), „Dzień jak co dzień” (1978), „Co za radość żyć” (1979), „W czyim obcym domu” (1981), „Jak noc, jak sen” (1987), „Kim Stwórca mądre te eseje pisze” (2004), „Z podręcznego leksykonu” (2006), „Jasność” (2011), „Poemat współczesny” (2014), „Z dziecięcej fabryki złudzeń” i „Bez prawa azylu” (2018) oraz „Zapiski z innego świata” (2021). Jest również m.in. autorem zbioru felietonów „U Boga każdy błazen” (1987), szkiców „Metamorfozy głębin twoich. Polonijny parnas literacki” (2003) oraz biografii: „Widzieć dalej niż dziś. Rozmowa z Jerzym Korey-Krzeczowskim” (2004) oraz „Przeznaczenie jest wyborem. Henryk Słaby czyli filozofia skutecznego działania” (2005). Był wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość.
W 2011 r. otrzymał Nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie za książkę „Mosty z papieru. O życiu literackim, sytuacji pisarza i jego dzieła na obczyźnie na przykładzie Polskiego Funduszu Wydawniczego w latach 1978-2008”, którą uznano za najlepsze opracowanie naukowo-badawcze dotyczące literatury emigracyjnej w 2010 roku.
W jego planie wydawniczym znajdują się dwie pozycje: tom poezji „Inaczej nie będzie nasycone” oraz „O Polsce rozmowy” – zbiór felietonów z lat 1984-1988. Pracuje również nad książką „Światy utracone, światy odnalezione. Rozmowy – Szkice – Recenzje”, poświęconej polskiej literaturze na obczyźnie.