Polski historyk sztuki, doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (UMK), profesor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie (PUNO).
W latach 1981-1987 studiował prawo i historię sztuki w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL). W 1987 r. uzyskał stopień magistra historii sztuki. Na tej samej uczelni w 1992 r. obronił pracę doktorską: Marian Bohusz-Szyszko1901-1995, życie i twórczość, a następnie w 1998 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Attilio Alfieri a malarstwo włoskie XX wieku.
W latach 1987-94 był, kolejno, asystentem w Katedrze Historii Sztuki Kościelnej KUL, Muzeum Uniwersyteckim KUL oraz w Katedrze Historii Sztuki Średniowiecznej Polskiej tej uczelni. W latach 1989-93 był rzecznikiem prasowym KUL, a w latach 1994-97 sekretarzem Sekcji Historii Sztuki na tej uczelni. Od 1988 do 1989 pełnił funkcję kustosza Muzeum Uniwersyteckiego KUL. W 1996 r. został mianowany adiunktem w Katedrze Historii Sztuki Nowoczesnej KUL. W 2000 r. objął stanowisko kierownika Katedry Kultury Artystycznej w Instytucie Historii Sztuki KUL, którą to funkcję sprawował do września 2007 r.
W latach 2000-2006 był kuratorem Agencji Fotograficznej Terra oraz Akademickiego Studium Filmowego KUL. Od maja 2003 do września 2007 był profesorem nadzwyczajnym KUL w tym samym instytucie, od maja 2000 do września 2007 był też członkiem Rady Wydziału Nauk Humanistycznych KUL. Równocześnie jest też, od 2000 r., profesorem PUNO. Od października 2006 do października 2007 zajmował stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Antropologii Kulturowej Sekcji Teologii Kultury na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Katolickiego im. Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 1 października 2007 do 30 września 2009 był kierownikiem Katedry Dialogu Kultury Artystycznej i Teologii w Instytucie Wiedzy o Kulturze UKSW i członkiem Rady Wydziału Teologicznego UKSW. W latach 2007-2009 był kierownikiem Zakładu Historii Kultury i Sztuki ALMAMER Wyższej Szkoły Ekonomicznej. Członek Senatu Akademickiego ALMAMER 2007-2010. Od roku akademickiego 2009/2010 zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Historii Sztuki i Kultury na Wydziale Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Członek Rady Wydziału Nauk Historycznych UMK. Od stycznia 2010 r. kierownik Zakładu Historii Sztuki i Kultury Polskiej na Emigracji w Katedrze Historii Sztuki i Kultury UMK.
Prace badawcze i publikacyjne Jana Wiktora Sienkiewicza dotyczą: zagadnień związanych z kulturą artystyczną w obrębie XX-wiecznej polskiej i europejskiej sztuki nowoczesnej; zwłaszcza polskiej sztuki i polskiego życia artystycznego na emigracji po 1939 r., w tym szczególnie twórczości plastycznej artystów „Polskiego Londynu” (Szkoła Malarstwa Sztalugowego i Grafiki Użytkowej Mariana Bohusza-Szyszki, Wydział Sztuk Pięknych PUNO, Zrzeszenie Polskich Artystów Plastyków w Wielkiej Brytanii APA) i innych polskich związków, szkół, stowarzyszeń i grup artystycznych w Anglii po drugiej wojnie światowej; dziejów polskich i obcych galerii sztuki współczesnej na emigracji a szczególnie w Wielkiej Brytanii (Drian Galleries, Grabowski Gallery, Centaur Gallery); twórczości polskich artystów na Bliskim Wschodzie, Egipcie i we Włoszech (1942-1947); sztuki włoskiej XX wieku – szczególnie środowiska artystycznego Mediolanu (w tym Triennale di Milano i Attilio Alfieri) oraz Rzymu (Accademia di Belle Arti); twórczości artystów polskiego pochodzenia na Litwie, szczególnie Roberta Bluja.
Jest autorem i współautorem 19 książek (9 własnych, 10 współredakcja) oraz ponad 120 publikacji naukowych i popularnonaukowych, m.in. Marian Bohusz-Szyszko 1901-1995, życie i twórczość, (Lublin 1995) Attilio Alfieri a malarstwo włoskie XX wieku (Lublin 1997), Polskie galerie sztuki w Londynie w drugiej połowie XX wieku (Lublin-Londyn 2003), Wojciech Falkowski. Malarstwo. Painting, (Lublin 2005) Halima Nałęcz (Toruń-Londyn 2007), Ryszard Demel. W drodze do tajemnicy światła, (Toruń 2010) Słowa, obrazy, dźwięki w wychowaniu – współred.(Warszawa 2011), Sztuka w poczekalni. Studia z dziejów plastyki polskiej na emigracji 1939-1989 (Toruń 2012).
Członek wielu stowarzyszeń: m.in. International Association of Art Critics(AICA), Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, Stowarzyszenia czeskich historyków sztuki, architektów i urbanistów Za Starou Prahu, Europejskiego Centrum Polonijnego w Vaudricourt, Towarzystwa Przyjaciół Archiwum Emigracji przy Bibliotece Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, a także redakcji i rad naukowych czasopism specjalistycznych, m.in. „Archiwum Emigracji”, „Studia-Szkice-Dokumenty”, „Roczników Humanistycznych KUL”, „Turystyka Kulturowa”.
