Edward Zyman, poeta i prozaik, dziennikarz i filmowiec, zmarł 18 listopada 2021 roku w Mississauga (Kanada). Jego prochy zostaną 5 września br. przewiezione do Polski. Uroczystości pogrzebowe odbędą się na cmentarzu komunalnym w Nietkowicach pod Zieloną Górą 13 września, poczatek godz. 10.00 w przycmentarnej kaplicy.
Edward Zyman urodził się 20 maja 1943 r w Dobromierzu. Debiutował w latach 1960. – jego wiersze, opowiadania i recenzje ukazywały się w prasie.
Po ukończeniu socjologii na Uniwersytecie Jagiellońskim pracował w latach 1967-1978 jako socjolog w hutnictwie, nie rezygnując z pisania. W 1978 przeszedł do pracy dziennikarskiej. Pracował w Redakcji Widowisk Teatralnych i Publicystyki Kulturalnej w katowickim ośrodku Telewizji Polskiej, następnie do 1981 roku był zastępcą kierownika redakcji literackiej w rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach. Współpracował także z filmem i prasa niezależną. Był w latach 1980-1981 jednym z dwóch (obok Michała Komara) kierowników literackich Zespołu Filmowego „Silesia”. Również w 1981 redagował ukazujący się poza cenzurą „Tygodnik Katowicki”, pismo Zarządu Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ „Solidarność”. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komitetu Założycielskiego, a następnie przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w rozgłośni Polskiego Radia w Katowicach oraz uczestniczył w pracach Komisji Krajowej Pracowników Radia i Telewizji NSZZ „Solidarność”. W 1981 r. na łamach „Tygodnika Katowickiego” publikował reportaże o pacyfikacji radomskich protestów społecznych w czerwcu 1976 roku. W nocy z 12 na 13 grudnia 1981, został internowany.
W marcu 1983 wyemigrował z rodziną do Kanady. Mieszkał najpierw w Calgary w Albercie, a we wrześniu 1984 przeprowadził się do Toronto. Przez kolejne cztery lata był m.in. redaktorem naczelnym tygodnika Związku Narodowego Polskiego w Kanadzie „Głos Polski- Gazeta Polska”. Od 1988 był współautorem i współproducentem polskiego programu telewizyjnego pod nazwą „Polish Studio”. Publikował w czasopismach emigracyjnych w Kanadzie i USA.
Był wiceprzewodniczącym i członkiem założycielem działającej od 1988 w Toronto Fundacji Władysława i Nelli Turzańskich. Od 1995 był prezesem Polskiego Funduszu Wydawniczego w Kanadzie. W 2010 został wyróżniony odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, a w 2011 otrzymał nagrodę Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w kategorii opracowanie naukowo-badawcze, dotyczące literatury emigracyjnej (nagroda im. Włady Majewskiej) za książkę Mosty z papieru. O życiu literackim, sytuacji pisarza i jego dzieła na obczyźnie na przykładzie Polskiego Funduszu Wydawniczego w Kanadzie w latach 1978-2008 (Toronto-Rzeszów, 2010).