Janusz Odrowąż-Pieniążek ur.2 lipca 1931 w Opatowicach zm. 8 grudnia 2015[2]). Studiował filologię polską i rosyjską na Uniwersytecie Warszawskim oraz filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Magisterium na UW uzyskał w 1960. Od 1949 współpracował z katolickim czasopismem ?Dziś i Jutro?, później m.in. ze ?Słowem Powszechnym?i ?Tygodnikiem Powszechnym?. W latach 1954?1955 był sekretarzem komitetu redakcyjnego Wydania Jubileuszowego Dzieł Adama Mickiewicza. Od 1956 do 1972 był pracownikiem naukowym Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. W 1967 został sekretarzem komitetu redakcyjnego Wydania Krytycznego Dzieł Wszystkich Adama Mickiewicza. W 1972 objął stanowisko dyrektora Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza. Od 1981 był redaktorem naczelnym ?Muzealnictwa?. Należał do Towarzystwa Przyjaciół Książki, Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, polskiego PEN Clubu, Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich. Wydał m. in. Opowiadania paryskie (Warszawa 1963), Teoria fal (Kraków 1964), Ucieczka z ciepłych krajów (Warszawa 1968), Małżeństwo z Lyndą Winters albo Pamiątka po Glorii Swanson (Warszawa 1971), Party na calle Guatemala, (Kraków 1974), Polonika zbierane po świecie (Warszawa 1992), Głos z szuflady (Warszawa 2002), Bulwar Wilshire albo Lądowanie w Kyzył Kija (Wrocław 2004), Błagam, tylko nie profesor (Warszawa 2015). Zmarł 8 grudnia 2015.
gru 9, 2015
KBB