Zmarł Stanisław Barańczak

Zmarł Stanisław Barańczak
Poeta, pisarz i tłumacz Miał 68 lat. Od lat cierpiał na chorobę Parkinsona.
Urodził się 13 listopada 1946 r. w Poznaniu, gdzie ukończył I LO, a następnie filologię polską na Uniwersytecie Adama Mickiewicza. Zadebiutował w miesięczniku ?Odra” w 1965 r. wierszem ?Przyczyny zgonu?. Natomiast w 1968 r. ukazał się jego pierwszy tomik wierszy zatytułowany ?Korekta twarzy”. W latach 1967-1971 pracował w redakcji miesięcznika ?Nurt”. Zaraz po studiach podjął pracę jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, tam też się doktoryzował, pisząc pracę o języku poetyckim Mirona Białoszewskiego. W 1975 r. został sygnatariuszem Listu 59 oraz członkiem-założycielem Komitetu Obrony Robotników. W 1977 r. został usunięty z uczelni. Był jednym z członków zespołu redakcyjnego pisma ?Zapis”. W lutym 1977 r. w sfingowanym procesie został skazany za przekupstwo na rok więzienia w zawieszeniu. Uczestniczył w głodówce w kościele św. Marcina w Warszawie, która była apelem o uwolnienie wszystkich ofiar wypadków czerwcowych 1976 r. i tych, którzy stanęli w ich obronie. Wykładał na Uniwersytecie Latającym w Poznaniu i Krakowie oraz podpisał deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych (1978). W 1980 r. aktywnie działał w wielkopolskiej ?Solidarności” i wrócił do pracy na uczelni. Następnie otrzymał ofertę pracy w Stanach i opuścił kraj. Od 1981 r. był wykładowcą na Uniwersytecie Harvarda. Od 1983 r. był członkiem zespołu redakcyjnego czasopisma ?Zeszyty Literackie”. W latach 1986-90 był też redaktorem naczelnym ?The Polish Review”. Barańczak był nie tylko poetą,ale również tłumaczem, krytyiem literacki, literaturoznawcą. Jego dziełem jest nowy przekład na język polski ponad 20 dramatów Szekspira. Tłumaczył też polską poezję na angielski. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (od 1986 r.). W 1999 r. Barańczak otrzymał nagrodę NIKE za tom ?Chirurgiczna precyzja”.