Politolog, historyk, profesor uniwersytecki.
Urodzony 13.11. 1929 r. w Zbąszyniu (Wielkopolska). Matura we Wrocławiu (1950). Służba wojskowa z poboru (1950-1957) i studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie (1957-62) zakończone magisterium z ekonomii (1962). Wyjazd na emigrację do Danii w 1969 r. Studia podyplomowe w Kopenhadze (1971-73) i doktoranckie na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie w Londynie zakończone doktoratem w 1976 r. Etatowy urzędnik duńskiego Ministerstwa Nauki (1976-97).
Habilitacja w zakresie historii stosunków międzynarodowych (1980), profesor zwyczajny (1985). Od 1985 r. dyrektor Instytutu Studiów Polsko-Skandynawskich (IPS) z siedzibą w Kopenhadze, inicjator Nagrody im. Stanisława Sawickiego za prace w języku polskim lub językach obcych o związkach Polski z krajami regionu skandynawskiego i wiedzy o Skandynawii w Polsce (1995-). Czynny uczestnik Kongresu Polskiej Kultury i Nauki na Obczyźnie (1970, 1985, 1995) w Londynie oraz 30 międzynarodowych konferencji i sympozjów.
Jest m.in. autorem 14 książek, 30 artykułów naukowych w dziełach zbiorowych, ponad 300 artykułów i recenzji naukowych, 50 artykułów biograficznych i haseł rzeczowych do encyklopedii, oraz około 250 artykułów popularno-naukowych i publicystycznych w około 20 polskich czasopismach wychodzących w Europie, Kanadzie a po 1990 także w Polsce. Założyciel i redaktor (ps. Michał Wojciech Zbąski) „Kroniki poświęconej sprawom polskim” (1970-85); „Notatek skandynawskich” (1985-90) i „Notatek Towarzystwa Polskiego” (1991-2000) w Kopenhadze. Był członkiem Związku Dziennikarzy RP (Londyn 1974-90).
Prelegent m.in. na temat: Profesor Antoni Kępiński jako humanista i filozof; Jan Sztaudynger – życie i twórczość; Polska emigracja niepodległościowa (legalizm); Nauka polska na Obczyźnie (1939-1989); Prasa polskiego wychodźstwa w Skandynawii (1918-1975); Georg Brandes i Polska; Bertel Thorvaldsen i Polska; Geneza powstania P.R.L.; Geneza powstania NSZZ „Solidarność” oraz 23 prelekcji o zbrodni w Katyniu głównie dla Skandynawów.
Jest członkiem kilku Towarzystw Naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Katolickiego Towarzystwa Historycznego w Danii i Instytutu Kaszubskiego (Gdańsk), kilkunastu stowarzyszeń kulturalnych oraz Polskiego PEN Club (Warszawa).
Został wyróżniony za artykuł „Tryptyk życia” w konkursie „Opatrzność Boża w moim życiu”, Toronto, Ont. „Pielgrzym” (1989), Nagrodą Pisarską za książkę Akcja Kontynentalna w Skandynawii 1940-1945 przez Światową Federację Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, Londyn (1992), Nagrodą Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie za szerzenie polskości poza krajem, Londyn (2000), oraz wyróżniony przez Fundację Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” – Twórcy wizerunku Polski, Warszawa, Europejski Instytut Kultury i Edukacji, 2002 s.190.
Odznaczenia: Medal Wojska (1948), Krzyż Armii Krajowej (1973), Złoty Medal Skarbu Narodowego RP (1984), Medal Kongresu Kultury Polskiej na Obczyźnie (Londyn, 1985, 1995).
Spędzanie wolnego czasu: fotografika, exlibris (heraldyczny), filatelistyka (W.M.Gdańsk, Watykan)
Jedna z wybranych recenzji (fragment) książki Polskim tropem nad Sundem i Skagerakiem (Kopenhaga, 2009).
Autor książki włączył do niej artykuły i rozprawy, które ukazywały się wcześniej na łamach periodyków popularno-naukowych na emigracji, poprzedzone słowem autora i wprowadzeniem. Artykuły zostały podzielone na kilka części zatytułowanych: Na przełomie wieków, Wielka wojna europejska, Zmartwychwstała Polska, Wojna światowa, Dwa światy, Pielgrzym Wielki, Solidarni z „Solidarnością”, Polacy w duńskiej literaturze. Zarówno części książki, jak też artykuły uporządkowane zostały według kryterium chronologicznego. W pierwszej części zbioru autor precyzyjnie nakreślił genezę i dzieje emigracji Polaków do Danii od drugiej połowy XIX w. aż do wybuchu pierwszej wojny światowej. Zwrócił uwagę na dużą rolę duchownych w utrzymywaniu ich w poczuciu przynależności etnicznej, które było słabe i zagrożone zanikiem przez to, że Polska była wówczas podzielona między trzech zaborców. Świetny jest artykuł omawiający niezłomną postawę Polaków w Danii na początku wybuchu pierwszej wojny światowej, których usiłowali zwerbować do wojska zaborczego wysłannicy monarchii austro-węgierskiej.(…) Nie do przecenienia pozytywną rolę w rozwoju kontaktów polsko-skandynawskich spełnili polscy dyplomaci. Autor książki szczegółowo omówił życie i działalność jednego z nich, a mianowicie Władysława Neumana (1893-1945) w Norwegii oraz historyka sztuki Zygmunta Łakocińskiego (1905-1987) w Szwecji.
Wiele miejsc autor poświęcił na omówienie dziejów polsko-duńskich w latach drugiej wojny światowej, w tym akcję Polskich Sił Powietrznych stacjonujących w Wielkiej Brytanii i straty jakie poniosły w lotach bojowych nad Danią do okupowanej Polski. Na sześciu duńskich cmentarzach znajduje się łącznie 109 miejsc pochówku… Kolejny artykuł przedstawia genezę i przebieg Akcji Kontynentalnej na terenie Danii oraz wojenne i powojenne losy dr. Helge Tramsena, członka międzynarodowej komisji specjalistów medycyny sądowej powołanej przez III Rzeszę dla zbadania zbrodni Katynia. Inny tekst poświęcony jest działalności Szwedzkiego Czerownego Krzyża na rzecz ratowania kobiet z obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. Jeden z artykułów jest poświęcony Islandii i związków z Polską.
Autor, jako wytrawny politolog, znawca powojennych stosunków międzynarodowych w Europie, w kilku artykułach szczegółowo scharakteryzował historię współdziałania między Polską a Danią i pozostałymi krajami skandynawskimi. Wykazał, jak duże i jeszcze nie w pełni wykorzystane możliwości przyniosło włączenie Polski do krajów skupionych Unii Europejskiej. Podkreślił rolę w tym trudnym procesie poprzedzającym akcesję władz duńskich. Stwierdził m.in., iż Dania „przewodząc w Unii Europejskiej w drugiej połowie 2002 r. walnie przyczyniła się do podjęcia politycznej i historycznej decyzji przez pozostałe państwa Europejskiej Wspólnoty w dniu 13 grudnia 2002 r. – przyjęcia dziesięciu nowych państw dawnego bloku sowieckiego, w tym Polski z dniem 1 maja 2004 r.”
Tę niezwykle interesującą książkę zamyka streszczenie w języku duńskim oraz indeks nazwisk. Przyznać trzeba, iż została ona napisana w przystępnej formie, językiem klarownym, miejscami stylem zbeletryzowanym. Treść zamieszczonych w nich artykułów jest ciekawa, wiele informacji jest mniej znanych, niektóre fakty zostały przybliżone po raz pierwszy. Wiele artykułów spełnia wymogi tekstów naukowych przez formę narracji oraz wykorzystanie obszernej i zróżnicowanej dokumentacji w kilku językach. Może jedynym brakiem, jaki można wskazać, jest to, iż autor nie umieścił pod niektórymi artykułami zapisu o miejscu ich druku pierwotnego.
Reasumując można stwierdzić, że omawiana książka jest kolejnym osiągnięciem autora. Odkrywa ona wiele ważnych zdarzeń z ponad stuletnich dziejów i współpracy między Polską i Danią w Europie. Ze względu na walory naukowe, popularyzatorskie i treści patriotyczne, zasługuje na wyróżnienie przez powołane do tego instytucje, jak Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stowarzyszenie „Wspólnota Polska” w Warszawie.
Monika Piotrowska, Grzegorz Wieczorek w:
„Problemy historii wojskowości w kraju i na obczyźnie po wrześniu 1939 r.” Gorzów Wlkp., Polskie Towarzystwo Historyczne, 2010
